نامم دوست
از دیار عشق
ساختم دفتری از سر اجبار خیال تا گویم از دلتنگی
از عشق از روزگار بی دوست
خوشحال میشوم اگر با قلم گرم نگاهت نورانی کنی دفتر تاریکم را